Teheran Atrakcje

Jest to jeden z najczęściej odwiedzanych miejsc w Teheranie, który był królewską rezydencją Qajarów. Jego ogród jest oazą chłodu i ciszy w samym sercu miasta. Główny budynek, architektonicznie bezpretensjonalny, mieści muzeum z przedmiotami z okresu Qajar w przepełnionym i pompatycznym stylu ubiegłego wieku. W ogrodzie Golestan, jednopiętrowy pawilon po prawej i nieco za wejściem, schronuje jeden z najlepiej zorganizowanych muzeów w Teheranie. Zawiera około trzydziestu pokazów prezentujących wszystko, co stanowi podstawową oryginalność irańskiego życia w różnych prowincjach kraju.

Skarb zawiera największą kolekcję klejnotów znalezionych na całym świecie. Za 50 000 rytualnych opłat za wstęp zobaczysz kolekcję klejnotów, w tym diament Darya-e-Noor, diament siostry do diamentu Kuh-e-Noor. Innymi ważnymi elementami są największe na świecie rubiny nieutrwalone i wolnostojący złoty kula wykonany z 34 kilogramów złota i zdumiewające 51366 kamieni szlachetnych.

Narodowe Muzeum Iranu Projektant francuskiego architekta André Godard i ukończony w 1928 r. Jest to jeden z bardziej atrakcyjnych nowoczesnych budynków w Teheranie, łączący zasady sasanowskie, takie jak wejście grand iwan-style z murowaną sztuką w stylu art deco. Wewnątrz znajduje się kolekcja, w tym ceramika, ceramika, figury kamienne i rzeźby, głównie z wykopalisk w Persepolis, Ismail Abad (w pobliżu Qazvin), Shush, Rey i Turang Tappeh. Teheran Bazaar Teheran Bazaar jest absolutnie warte odwiedzenia, można tam znaleźć coś, czego kiedykolwiek potrzebujesz: odzież żywności, obuwie, złoto, narzędzia, maszyny - wszystko. Aby zobaczyć prawdziwe życie i poczuć ciepło Teheranu, jest to po prostu miejsce, nawet jeśli nie zamierzasz kupić niczego. Ale może i tak, ponieważ ceny są bardziej niż rozsądne.

Wieża Milad to najwyższa wieża w Iranie, czwarta najwyższa wieża na świecie i dwunasta najwyższa budowla wolnostojąca na świecie, a widać ją niemal wszędzie w Teheranie. Ma wysokość 435 m od podstawy do końca anteny. Na 390 metrów nad ziemią znajduje się obrotowa restauracja, która stała się jedną z najbardziej luksusowych restauracji w kraju.

"Brama do Iranu" została zbudowana w 1971 r. Z okazji 2500 rocznicy Cesarstwa Perskiego, nazywała się wieżą Shahyad, co oznacza pomnik "Kings", ale została nazwana Azadi (Wolność) po irańskiej rewolucji 1979 r. 50 metrów wysokości (164 stopy) i wykończona ciętą marmurem. Dziś jest to symbol Teheranu. Wejście do wieży znajduje się bezpośrednio pod sklepieniem głównym i prowadzi do Azadi Museum na podłodze piwnicy. Czarne ściany i proporcje budynku są surowe. Ciężkie drzwi otwierają się na krypty z słabym oświetleniem wydobywanym z prezentacji, z których każda zawiera przedmiot. Wśród czarnych marmurowych ścian znajdują się złote i emalie, malowane ceramiki, marmury, miniatury i obrazy.

Teherańskie Muzeum Sztuki Współczesnej mieści się w uderzającym, betonowym budynku modernistycznym, zbudowanym w czasie pośpiechu w budowie nowoczesnych zabytków w latach siedemdziesiątych. Postępująca królowa Farah Diba była siłą napędową muzeum (jej kuzyn Kamran Diba był architektem), a kiedy otworzyła się w 1977 r., Dziewięć głównych galerii w ich charakterystycznym układzie spiralnym Guggenheima zawierało domenę niezwykłego zbioru zachodnich i Irańskiej sztuki. Muzeum posiada dzieła Picassa, Matisse, Van Gogha, Miró, Dalí, Bacona, Pollocka, Moneta, Muncha, Moore'a i Warhola. Na otwartym rynku szacuje się, że zbiór ma wartość między 2 mld USD a 5 mld USD.

Sala ekspozycyjna muzeum obejmuje 3400 metrów kwadratowych, w której znajdują się dwie sale przeznaczone do wyświetlania różnego rodzaju kilimów i ręcznie robionych dywaników. Sala na parterze jest poświęcona targom, a na górze na tymczasową wystawę kilimów i dywanów. Jednym z najstarszych i najważniejszych dywanów dostępnych w tym muzeum jest dywan należący do czasów Safavida, zwany "Sangeshku". Istnieje również siedem dywaników, dywan, dywany ogrodowe i tapeta Poloneza lub dywany polne, które to niektóre z cennych dywanów dostępnych w tym muzeum, dywaników "Sheikh Safieddin Ardebili".

W słoneczny dzień lub smoggy kilka rzeczy mogło być lepsze niż ucieczkę od oparów ruchu u podnóża gór Alborz i szlaków pieszych Darakeh i Darband. Szlaki przechodzą wodospady i strumienie poprzeczne, gdy wchodzą na wzgórza. Są one zatłoczone w czwartek po południu i piątek i sprawiają, że wspaniałe miejsce do sprostania Teheranowi w miłej, społecznej atmosferze. Dolne krańce obu szlaków są wyłożone herbatami i stoiskami sprzedającymi żywność i napoje, które są bardzo popularne wieczorami - niektóre bliski środę i zimę. Naczynia dizi (gulaszu), kabab albo dwa, zimny napój lub roztrzepanie i przekąskę na qalyan przez potok pomoże szybko zapomnieć o ruchu w Teheranie. Wśród innych smakowitych smakołyków do próbek w drodze są daktyle, morele, marynowane orzechy włoskie, lavashak (arkusze prasowanego suszonego owocu), świeże mulberries i gotowane na parze lima fasola.

Popularne Tochal Telecabin przebiega 7,5 km w górę Mt Tochal (3957 m) do czwartego najwyższego pola narciarskiego na Ziemi, gdzie znajdziesz śnieg od 6 do 8 miesięcy w roku. Telekabin jest zajęty w piątki, kiedy stoky są pełne gęstych młodych Tehranis tutaj tyle dla towarzyskich, jak narciarstwo (lub piesze wędrówki w miesiącach letnich).